शेखर कोइरालाको राजनीतिक अडान परिवर्तन,एमालेमाथि आक्रमण तीव्र
रनसुर महतारा (रमेश)
काठमाडौं। नेपाली राजनीतिमा अडान परिवर्तनको नयाँ उदाहरण बनेका नेपाली कांग्रेसका नेता डा. शेखर कोइरालाले आफ्नो राजनीतिक यात्रामा एक अर्को मोड लिएका छन्। गत असार महिना अघिसम्म कांग्रेस–एमाले सहकार्यको पक्षमा बलियो वकालत गर्दै यसको कुनै विकल्प छैन भनेर तर्क गर्ने डा.कोइराला अहिले त्यही सहकार्यका सबैभन्दा कडा आलोचक बनेर उभिएका छन्।
आजको राजनीतिक परिदृश्यमा डा.कोइरालाको भूमिका आफ्नै पार्टीभित्र प्रतिपक्षी नेताको जस्तो देखिन्छ। उनी पार्टी सभापति शेरबहादुर देउवादेखि सुरु गरेर अन्य वरिष्ठ नेताहरूमाथि टिप्पणी गर्न कहिल्यै हिच्किचाउँदैनन्। तर उनको मुख्य निशाना भने सत्तारुढ दल एमाले र प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओली बनेका छन्। जहाँ गए पनि, जुन सभामा बोले पनि उनले एमाले र ओलीमाथि आलोचनाको वर्षा गरिहाल्छन्।
सरकारमा एमालेसँगको वर्तमान सहकार्यलाई लिएर असन्तुष्टि व्यक्त गर्दै आएका डा.कोइरालाले नियमित रूपमा ठूलो दलको हैसियतले अब सरकारको नेतृत्व कांग्रेसले नै लिनुपर्ने भन्दै पार्टी सभापति देउवामाथि दबाब बढाइरहेका छन्। उनको स्पष्ट धारणा छ कि एमालेसँगको सहकार्यले कांग्रेसलाई राजनीतिक रूपमा झनै कमजोर बनाएको छ र यसको तत्काल अन्त्य गर्नुपर्छ।
डा. कोइरालाको राजनीतिक दर्शन अनुसार कांग्रेसले वर्तमान सहकार्यलाई तुरुन्तै तोडेर ठूलो दलको वैधानिक हैसियतमा आफ्नै नेतृत्वमा सरकार बनाउनुपर्छ। उनका अनुसार यसैमा पार्टीको राजनीतिक भविष्य निहित छ र कांग्रेसको स्वाभिमान जोगाउने यही एक मात्र बाटो हो।
तर डा.कोइरालाको आजको यो कडा अडान उनका आफ्नै केही महिना अघिका भनाइहरूसँग पूर्ण विपरीत छ। राजनीतिक पर्यवेक्षकहरूले सम्झाउँछन् कि उनी नै त्यो नेता हुन् जसले गत वर्ष असार महिना अघिसम्म कांग्रेस–एमाले गठबन्धनको पक्षमा बलियो वकालत गर्दै आएका थिए। त्यतिबेला उनले यो सहकार्यलाई अपरिहार्य बताउँदै यसको कुनै विकल्प नभएको तर्क गर्ने गर्थे।
उनको यो नाटकीय राजनीतिक यूटर्नले नेपाली राजनीतिमा व्यक्तिगत र पार्टीगत स्वार्थका आधारमा अडान परिवर्तन गर्ने जरा गाडेको प्रवृत्तिलाई एकपटक फेरि उजागर गरेको छ।यसले राजनीतिक नेताहरूको वैचारिक दृढतामाथि प्रश्न उठाएको छ र मतदाताहरूमा राजनीतिक नेतृत्वप्रति भएको अविश्वासलाई थप गहिरो बनाएको छ।
डा.कोइरालाको यो परिवर्तनले कांग्रेसभित्रको आन्तरिक राजनीतिक द्वन्द्व र नेतृत्वको संघर्षलाई पनि स्पष्ट रूपमा प्रकट गरेको छ। पार्टीभित्र देउवा नेतृत्वप्रति असन्तुष्ट रहेका धेरै नेताहरूले डा.कोइरालाको यो अडानलाई आफ्ना लागि अवसरको रूपमा हेरिरहेका छन्। यसले कांग्रेसभित्रको एकता र सामूहिकतालाई चुनौती दिएको छ।
डा.कोइरालाको यो राजनीतिक व्यवहारले दलीय एकताका साथै राष्ट्रिय राजनीतिको स्थिरतामा नकारात्मक प्रभाव पार्न सक्छ। एकातिर पार्टी एकताको संकट छ भने अर्कोतिर राष्ट्रिय राजनीतिमा अस्थिरताको बीज छरिने खतरा बढेको छ।
नेपाली राजनीतिमा यस्तो अडान परिवर्तनको संस्कृति नयाँ होइन। तर डा.कोइरालाजस्ता वरिष्ठ र अनुभवी नेताबाट यस्तो व्यवहार देख्दा राजनीतिक परिपक्वता र वैचारिक दृढताको अभावलाई झल्काउँछ। उनको यो यूटर्नले आगामी दिनहरूमा कांग्रेसको राजनीतिक दिशा र रणनीतिमा कस्तो प्रभाव पार्छ, त्यो हेर्न बाँकी नै छ।
